کاش من یک بچه آهو می شدم
می دویدم روز و شب در دشتها
توی کوه و دشت و صحرا روز و شب
می دویدم تا که می دیدم تو را
کاش روزی می نشستی پیش من
می کشیدی دست خود را بر سرم
شاد می کردی مرا با خنده ات
دوست بودی با من و با خواهرم
چونکه روزی مادر م می گفت تو
دوست با یک بچه آهو بوده ای
خوش به حال بچه آهویی که تو
توی صحرا ضامن او بوده ای
پس بیا من بچه آهو می شوم
بچه آهویی که تنها مانده است
بچه آهویی که تنها و غریب
در میان دشت و صحرا مانده است
روز و شب در انتظارم پس بیا
دوست شو با من مرا هم ناز کن
بند غم را از دو پای کوچکم
با دو دست مهربانت باز کن
خوش آمدی رضا جان جانم فدا نمایم / تبریک من پذیــری باشد همین دوایم
از جان تو را بخوانم خوشبو شود دهانم / لطفی نما رضا جان تا من به کعبه آیم
حریمت قبله ی جانم/ بود حب تو ایمانم
تو را هر لحظه می خوانم/ رضا جانم، رضا جانم
منم مست ولای تو/ گدایم من گدای تو
نهادم سر به پای تو/ رضا جانم، رضا جانم
اى راهب کلیسا کمتر بزن به ناقوس
خاموش کن صدا را نقاره میزند طوس
آیا مسیح ایران کم داده مرده را جان
بردار جان خود را با ما بیا به پابوس
آنجا که خادمینش از روى زائرینش
گرد سفر بگیرند با بال ناز طاووس
زائری بارانی ام آقا به دادم میرسی؟
بی پناهم خسته ام تنها بدادم میرسی؟
گرچه آهو نیستم اما پر از دلتنگیم ضامن چشمان آهوها بدادم میرسی؟
من دخیل التماسم را به چشمت بسته ام هشتمین دردانه زهرا بدادم میرسی؟
با نام رضا به سینه ها گل بزنید ، با اشک به بارگاه او پل بزنید،
فرمود که هر زمان گرفتار شدید، بردامن ما دست توسل بزنید
بارگاهی که به شهر مشهد بپاست هم برای من مدینه هم کربلاست
خاک پاکش را غرق بوسه می کنم چون که جای پای اربابم رضاست
آن شب شب میلاد سبز هشتمین لاله / دل را پر از عطر و صفاى یاسها کردند
باران مهر و رحمت و نور و صفا بارید / دل را بـه عـشق پاک “آقا” آشنا کردند
اى شه طوس که سرچشمه الطاف خدایى / جان ما باد فدایت که ولی نعمت مایى
میوه باغ رسالت، شه اقلیم ولایت / بحر مواج علوم و کرم و لطف و رضایى
ما در ره ثامن الحجج هشیاریم / در حفظ حریم او قدم برداریم
گر دشمن ما خواب پریشان دیده / در سایه ی حضرت رضا بیداریم
در باغ ولایت گل خوشبوست رضا / سروچمن گلشن مینوست رضا
نومید مشو زدرگه احسانش / زیرا به جهان ضامن اهوست رضا
نظرات شما عزیزان:
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: